Final Countdown...

Lieve familie en vrienden,

Over twee dagen ben ik op weg om mijn grote droom te beleven. Het is fijn om te voelen dat ik (nog) niet heel erg nerveus ben en mezelf ook niet sterk afvraag waarom ik dit ook alweer wilde. Misschien begin ik het loslaten toch een keer te leren. Deze momenten heb ik namelijk een maand geleden wel gehad. Het idee van een reis is fantastisch, maar als je het gaandeweg in je eentje aan het organiseren bent, kom je er toch wel achter dat het niet zomaar iets is. Er komt, wat mij betreft, veel meer bij kijken dan alleen genieten. Want waarom weggaan als ik thuis de fijnste familie, vrienden en collega's heb die ik me maar voor kan stellen? Daarnaast is alles lekker vertrouwd en in een vast patroon, elke dag weer... Maar nee, die vastigheid kan ik nog mijn héle leven beleven. Het enige wat ik nu wil is onwijs veel genieten en per dag beslissen wat ik wil en ga doen. Maar daarnaast is het voor mij ook een manier om mensen te leren kennen en te bewijzen dat er zoveel goede mensen op deze wereld zijn. Ik weet dat ik best wel (behoorlijk) naïef ben, maar als deze naïviteit er toe leidt dat ik gelukkig en onbevangen de wereld tegemoet kan treden, vind ik het niet erg om zo te zijn. In ieder geval brengt het me wel op nieuwe plekken.

Afgelopen weekend heb ik mijn 'tot ziens feestje' gevierd. Mooier had deze dag voor mij niet kunnen zijn. Wat ben ik onwijs dankbaar voor alle lieve dingen die jullie voor me hebben gedaan. Die avond was ik sprakeloos, maar ik zou er nu nog steeds niet de juiste woorden voor kunnen vinden. Ik ben gek op jullie, en dat is nog een understatement. Het idee dat jullie er voor me zijn stelt me onwijs gerust en motiveert me extra om er echt de tijd van m'n leven van te maken. Bedankt allemaal :)

Heel veel liefs en XXX,
Eveline